In Hongarije regel je je huiszaakjes bij een advocaat, niet bij een notaris zoals hier. Onze advocaat heet iets onuitspreekbaars, we noemen hem Greg. Gelukkig spreekt hij Engels.
Vorig jaar in november zagen we het al. Een idyllisch plekje. Op een heuvel, een klein huisje en het zicht op de ondergaande zon. Een stille omgeving, op de specht in de walnotenboom na. Er leeft een uil in het dak en er huppelt een haas door het veld. Het landje staat vol met appel- en andere fruitbomen. In februari was het zover. We kochten het echt.
Omdat het een stuk grond in het landbouwgebied is, gelden er speciale regels. Voor de duur van twee maanden na de aankoop door een buitenlander (wij dus), wordt het als het ware aangekondigd. Een Hongaar kan dan nog besluiten het alsnog te kopen, zij hebben voorrang. Terecht denk ik.
Begin van deze maand was de 2-maandentermijn voorbij. Het huisje is écht van ons nu. We mogen nog even wachten met gekke dingen doen. Er zijn nog twee commissies die zich over deze koop buigen. De ene kijkt of we niet ongelofelijk aan het witwassen zijn. Maar wij willen hooguit de muren weer wit schilderen. De andere commissie kijkt of we niet teveel landbouwgrond bezitten. Als zij beiden groen licht hebben gegeven kunnen we echt aan de slag.
We noemen het hier intern ons ‘appelhuisje’. Er staat 42 appelbomen en in totaal meer dan 80 fruitbomen op het terrein. Martin had ooit een appelboom in de tuin die hij heeft laten verwijderen vanwege de wespen. Ik heb er nog nooit een gehad. We hebben dus veel te leren.
De foto’s laten een beetje zien waarom wij verliefd zijn geworden op dit plekje. En toen was het nog pas februari!
We gaan er in de eerste week van mei een weekje naar toe. Het plekje een beetje eigen maken en ons oude (voor ons nieuwe) caravannetje brengen. Ik hoop dat we niet te laat zijn voor de bloesem. Gelukkig stuurde de zoon van de oude eigenaar ons van de week deze foto’s.
Dit caravannetje hebben we gekocht. Momenteel staat ie bij vrienden van ons. Zij willen er ook wel mee weg 😉
Maar in mei gaan wij! Caravan brengen, klussen, omgeving verder verkennen. En dan weer terug zonder caravan. Die mag vast blijven.
