Vroeger, als ik ging opruimen, dan zei mijn dochter: “mam, laat mij maar.” Zij zocht uit en vulde de vuilniszakken. Ik mocht niet kijken wat erin zat. Wel mocht ik de stapels vuilniszakken weggooien. Van mij heeft ze het niet, maar zij kan het wel.

Als kind was ik een verzamelaar. Stenen, sigarenbandjes, postzegels, theezakjes. Mijn kamer was een verzameling spullen waar je hink-stap-sprong nog net doorheen kon. Later in mijn eigen huis bracht ik wel spullen naar binnen maar deed ik bijna niets weg. Met hulp van dochterlief leerde ik opruimen.

Wij mensen bewaren veel te veel. En uitstellers bewaren nog meer. Niet om het bewaren, maar omdat wegdoen gedoe is. Keuzestress. Teveel actie. Teveel andere dingen.

Ruimte om je heen betekent ook ruimte in je hoofd. Ruimte in je hoofd betekent minder uitstellen. Er is letterlijk minder troep om je hersens mee bezig te houden.

Er is een Japanse juffrouw die er genoegen in schept om verzamelaars en vastgelopen mensen te helpen opruimen. Zij heet Marie Kondo. Japanners zijn het toonbeeld van minimalistisch leven. Je hebt alleen wat je nodig hebt. Marie Kondo vertelt mensen over haar KonMari methode. Je ruimt op per categorie, niet per kamer.

Begin met je kleding. Hier heb je over het algemeen weinig emotionele binding mee. Gooi alles op een hoop en houd één voor één je kledingstukken vast. Krijg je er een blij gevoel van? Dan mag het blijven. Niet? Doe het weg. Je trekt het hoogstwaarschijnlijk toch niet meer aan. Vouw de kleding die je houdt netjes op of hang ze op volgorde in de kast.

Wanneer je nog maar de helft of minder van je kleding over hebt ga je verder met je boeken. Boeken zijn echte stofverzamelaars. Vroeger had ik vijf boekenkasten vol. Na drie rondes opruimen is het nog één boekenkast. En het kan minder. Lees je het boek nog? Heeft het emotionele waarde? Word je er blij van? Nee, doe het weg. Maak er een ander blij mee.

Je papieren zijn stap drie. Veel papieren bewaren we onnodig. Het komt in een map, of doos, of la. Vervolgens kijken we er niet meer naar. Het meeste is tegenwoordig online te vinden. Ik heb hiermee heel wat mappen laten verdwijnen en ruimte in de kasten gecreëerd.

Omdat je nu de smaak te pakken hebt ga je verder met alle andere zaken. Hobbymateriaal, de keukenspullen, de kelder, de schuur en de garage. Bij alles vraag je je af: word ik hier blij van? Zo niet, doe het weg.

De spullen die je bewaart geef je een mooie plek waar je ze gemakkelijk kan vinden. Zet ze netjes neer of verzamel ze in kleine overzichtelijke doosjes.

Ik heb nog steeds stapeltjes en bakjes met van alles. Maar lang niet zoveel meer als vroeger. Ik kan er sneller doorheen en ik gooi veel gemakkelijker weg. Het resultaat is ook dat ik minder mijn huis in sleep. Die ruimte in mijn hoofd bevalt me wel.

Mocht je hulp bij het opruimen kunnen gebruiken dan kunnen wij je helpen of we weten iemand die je hierin kan coachen.